MARCUS MARC

Bourgondiërs in Bourgogne

We worden waarschijnlijk niet onterecht als Bourgondiërs bestempeld. Daarbij denken de meesten aan het culinaire aspect: wijn en voedsel. Dat het zuiden van Bourgondië meer te bieden heeft dan wijn en culinaire hoogstandjes hebben we zelf kunnen ondervinden. Er was één groot minpunt: Mâcon, de administratieve hoofdstad. Zeker geen omweg waard, eerder te mijden. Er valt echt niets te beleven tenzij je kikt op opengebroken straten en warrige werken.

Cluny is zonder twijfel het hoogtepunt van de culturele activiteiten. De abdij is een benedictijnerklooster dat dateert van de 10^de eeuw. De kerk die aan dit klooster verbonden is zou de grootste van de wereld geweest zijn. Enkel de Sint Pietersbasiliek overtrof het nadien in grootsheid. Spijtig genoeg kan je het architecturale meesterwerk niet meer bewonderen. Enkel een paar buitenmuren geven je een idee van de immense structuur van het gebouw. Daarom mag je zeker de film over de bouw van het klooster – met 3D-bril – niet missen. Die laat je op indrukwekkende wijze zien hoe de kerk eruitzag door de eeuwen heen. De aandacht voor de lichtinval weerspiegelde het ingenieuze van de architecturale constructie. Het hoogtepunt van het bezoek, zonder twijfel! De vernieling tijdens de Franse revolutie met de verkoop van de stenen van het bouwwerk, toont nogmaals dat deze omwenteling in de Franse geschiedenis niet alleen de monarchie begraven heeft, maar ook een deel van het culturele erfgoed in haar hoogmoed meegesleurd heeft.

De kerk in Tournus heeft wel de revolutie overleefd. In al haar eenvoud heeft ze meer dan voldoende uitstraling om een omweg te maken. Al de bezienswaardigheden vind je terug in het charmante centrum dat nauwelijks een zakdoek groot is. Op de terugweg brachten we een bezoek aan Brancion, een middeleeuws dorpje dat amper 4 inwoners telt. Het kasteel en de kerk, die een opknapbeurt nodig heeft, en de charmante huisjes lieten ons verdwalen in de enge straatjes. Een mevrouw doet-al ontving ons op haar terras terwijl ze al strijkend vanuit de living haar winkeltje in het oog hield.

De natuur in de omgeving van Solutrè-Pouilly, het dorpje waar we verbleven, heeft een smaakvolle schoonheid. De ontelbare wijnvelden langs de steile hellingen onderwerpen zich aan de twee rotsen die het landschap domineren. De Solutré laat zijn dominantie over de omgeving zelfs vanop de autosnelweg bewonderen. De klim naar de top van deze rots loont de moeite. Je wordt er beloond met weidse uitzichten op de groene omgeving. Het zicht op Vergisson en zijn majestueuze rots is adembenemend.

En het culinaire dan, zal de ongeduldige lezer zich afvragen. We hebben genoten van de Saint Veran en de Pouilly-Fuissé, waren nooit ontgoocheld wanneer we gingen tafelen, onze chambre d’hôtes – Chez Romain - kon ons bekoren. Er waren twee activiteiten die het bezoek aan het zuiden van Bourgogne nog aantrekkelijker maakten: de wijnproeverij bij Vitallis in Fuissé waar de charmante ontvangst en de gulheid waarmee de gastvrouw de proevertjes uitschonk ons nog lang zullen bijblijven en het diner in restaurant La Courtille de Solutré op amper 100 meter van onze B&B.. De menu die we in het restaurant geserveerd kregen, bezorgde onze smaakpapillen een onvergetelijke herinnering. Of beïnvloedde het aangename gezelschap mijn uiterst positief oordeel?

Wanneer we nu langs de autosnelweg rijden zullen de namen op de verkeersborden ons met weemoed doen terugdenken aan dit korte, maar o zo intense verblijf: Cluny, Brancion, Tournus, Solutré.